Əsrimizin bidətçi münafiqləri Saleh Sələfin menhecine
yapışan bəzilərini gördükləri zaman: "Üslubsuz" deyə xarakterizə
etməkdədirlər. Lakin "Üslublu" deyə iddia etdikləri qoyun postu
geyinmiş qurdlar, Nəbi sallallahu əleyhi və selləmin sünnəsini öldürməkdə,
kəlam və fəlsəfəni canlandırmaqda, bəzisi Mutəzilə əqidəsini, digər bəzisi
xariciliyi, bir başqası təqlidçi sufiliyi "sələfilik" deyə
uddurmaqda, pisliklər əmr edilib, yaxşılıqlar qadağan edilməkdədir. Rəsulullah
sallallahu əleyhi və selləmin gətirdiklərini əllərinin tərsiylə itələməyi yol
əldə etməyə qarşı çıxılıb, dinin düşmənləri ifşa edildiyində: "Feri
məsələdən ötəri Müsəlmanların arasına atəş atır" günahlandırmasını
edənlərin ağızlarından çıxanlar, ürəklərindəkindən daha kiçikdir! Hansı feri
məsələ ey qafil! Bizim dinimizin hamısı Rəsula ittiba edib, onun gətirdiklərinə
zidd olan hər şeyi rədd etməkdən ibarətdir!
İbn Məsud radıyallahu ənhin rəvayət etdiyi hədisdə
Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurmuşdur: "Qiyamət günündə
insanların ən şiddətli əzab görəcək olanları bir peyğəmbər öldürən və ya bir
peyğəmbər tərəfindən öldürülən kimsə, elmsiz olaraq insanları sapdıran kimsə və
surət (ruh daşıyan canlıların şəkil və heykəllərini) edən kimsədir."
(Səhih. Əhməd (1/407) Taberani (10/211)
Bezzar (5/138) Tahavi Şərhi Muşkili'l-Asar (6) Şeceri Emali (271) İbn Ebid dünya Sifətu'n-Nar (105) əl-Elbani əs-Səhihə
(281)
Peyğəmbər sallallahu əleyhi və selləmin sünnələrinin
ölməsi üçün çalışan peyğəmbəri öldürən kimidir. Çünki aslolan cəsəd deyil,
O'nunla göndərilən hidayətdir.
O peyğəmbərləri öldürənlərin Allahı inkar edən kəslər
olduqlarınımı sanırsınız? Əksinə onlar əməl sahibi olan kimsə idilər. Necə ki
Allah Təala onlar haqqında belə buyurur: ''Onların əməlləri
həm bu dünyada, həm də axirətdə heç olacaq." (Ali İmran 22)
Nəbi Sallallahu əleyhi və selləmin sünnəsinə qarşı
didişənlərin bir sıra əməllərə sahib olmaları da aldanmanıza səbəb olmasın!
Vəhyin sərhədlərində dayanmağı, sələfin menhecinde
hərəkət etməyi "üslubsuzluq" olaraq xarakterizə etmək, münafiqləri
deşifr edən xüsusiyyətləridir. Çünki onlara görə üslub yağçılıqdır. Bunu
etməyən üslubsuzdur
Fudayl b. Iyaz rahimehullah: "Allahın ayələrini inkar edənləri, peyğəmbərləri haqsız yerə
öldürənləri və ədalətə çağıran insanları öldürənləri ağrılı-acılı bir əzabla
müjdələ." (Ali imran 21) ayəsi
haqqında belə demişdir: "İnsanlara ədaləti əmr edənlər o zamanda
öldürülürdülər, bu gün isə nə olur da ikram və hörmət görürlər?! Əgər ədaləti
əmr edənlərə itaət etsəydilər onlara ikram etməzdilər. Vallah onlar (ədaləti
əmr edənlər) Allaha üsyan etmədikləri
müddətcə onlara itaət etməzlər." (Səhih.
İbnu'l-Munzir (321))
Məhəmməd b. Sukadan: "Nuaym b. Əbi Hind mənə Əbu
Ubeyde b. əl-Cərrah ilə Muaz b. Cebel radıyallahu ənhimənin Ömər radıyallahu
ənhə yazdıqları məktubu göstərdi. Belə yazırdı:
"Əbu Ubeyde b. əl-Cərrah və Muaz b. Cebeldən
Ömər b. El-Hattaba. Salam üzərinə olsun. Gələk ana məsələyə. Heç şübhəsiz biz
səni tanıdıq. Sənin sahib olduğun vəzifə çox mühüm işdir. Bu ümmətin hamısının
əmrliyi sənə təqdim edildi. Qarşısında aşağı və şərəfli, düşmən olan və doğru
sözlü olan insanlar oturur. Hər birinin ədalətdən bir payı vardır. Ey Ömər!
Ədalət mövzusunda necə olduğuna bax! Biz səni üzlərin boyun əydiyi və zəlil
olduğu, ürəklərin quruduğu, Məlik (Allah)ın hücceti qarşısında bütün
hüccetlerin kəsildiyi bir gündən çəkindiririk. Məlik, onlara əzəmətiylə qalib
gəlmişdir. Bütün məxluqat O'na qarşı zəlildir. O'nun rəhmətini ümid edər və
əzabından qorxarlar. Biz bu ümmətin vəziyyətinin axır zamanda ictimai qardaşlar
və gizli düşmənlər olmağa dönəcəyini danışardıq. Bu məktubumuzun, ürəklərimizə
doğan düşüncələrdən başqa cür başa düşülməsindən Allaha sığınarıq. Biz bu
məktubu yalnız sənə nəsihət olsun deyə yazırıq. Salam üzərinə olsun."
Ömər radıyallahu ənh də belə cavab yazdı:
"Ömərdən Əbu Ubeyde b. əl-Cərrah və Muaz b.
Cebelə! Salam üzərinizə olsun. Məktubunuzda məni tanıdıqınızı, mənim
yükləndiyim vəziyyətin mənim üçün əhəmiyyətli olduğunu, bu ümmətin hamısının
əmrliyinin mənə təqdim edildiyini, önümdə aşağı və şərəfli, düşmən və doğru
sözlü olan insanların oturacağını, hər birinin ədalətdən bir payı olduğunu
söyləyirsiniz. "Ədalət mövzusunda mövqesinin nə olduğuna bax ey
Ömər!" deyə yazmısınız. Bu mövzuda Ömərə, Allahın müvəffəqiyyətindən başqa
kimsənin gücü və qüvvəti fayda etməz. Məni köhnə, bizdən əvvəlki ümmətlərin
çəkindirildiyi şeydən çəkindirirsiniz. Gecə və gündüz dəyişməsi, insanların
əcəlləriylədir. Bu ikisi hər uzağı yaxınlaşdırar. Hər yeni şeyi gətirər, nəhayət
insanlar cənnət və cəhənnəmdəki yerlərinə qirərlər. Bu ümmətin vəziyyətinin axır zamanda ictimai
qardaşlar, gizli düşmənlər olmağa çevriləcəyiylə məni qorxutduğunuzu
yazmısınız. Siz onlar deyilsiniz. Bu zaman dediyiniz zaman deyildir. Dediyiniz
zamanda qorxu və dünyaya rəğbət zühur edəcək. İnsanların bir-birinə rəğbəti,
dünyalarını düzəltmək üçün olacaq. Məktubunuzun ürəklərə doğan düşüncələrin
xaricində başqa şəkildə anlayacağımdan Allaha sığınarıq deyə yazmısınız. Bu
məktubu mənə nəsihət olsun deyə yazdığınızı ifadə etmisiniz. Doğru söylədiniz.
Mənə məktub yazmağı əskik (ihmal) etməyin. Çünki mənim sizə ehtiyacım var.
Salam üzərinizə olsun."
Taberani (20/32) İbnu'l-Munzir Təfsir (327) Əbu
Nuaym Hilye (1/237) isnadı səhihdir.
Əbu Muaz əl-Çubukabadi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder