Təkfirçi Xaricilərə rəddiyə/Şeyx Nasıruddin əl-Elbani Rahimehullah‏

Təkfirçi Xaricilərə rəddiyə/Şeyx Nasıruddin əl-Elbani Rahimehullah‏

Tərcümə: Əbu Muaz

Şeyx əl-Elbani rahimehullah, es-Sahihada belə demişdir:

Ubade b. əs-Samit radıyallahu ənh'dən: "Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləmə çətinlikdə və asanlıqda, dinclikdə və istəksiz hallarda, bizə qarşı əleyhimizdə kayırmacılık edilsə belə dinləyib itaət etmək, qatımızda Allahdan açıq bir burhan olan aşkar küfr görmədikcə, səlahiyyət mövzusunda idarəçilərlə çəkişməmək, harada olsaq olaq haqqı söyləmək və Allah üçün qınayıcının qınamasından qorxmamaq üzrə beyət etdik."

Bu hədisdə bir çox faydalar və fiqhi məsələlər vardır. Xüsusilə Hafiz İbn Həcər, Fethu'l-Bari'de başda olmaq üzrə, alimlər şərhlərində bu mövzuda danışmışlar.

Bunlardan burada əhəmiyyət verdiyim qisim budur: Burada möminlərin əmri Əli b. Əbi Talib radıyallahu ənh'ə qarşı qiyam qaldıran xaricilərə açıq bir rəddiyə vardır. Çünki onlar hər hansı bir şübhə və ya tərəddüd söz mövzusu olmadan, Əli radıyallahu ənh'də aşkar küfr görməmişlər idi. Bununla birlikdə onunla və onun yanında olan səhabələrlə, təbiinlə döyüşməyi və qanlarını tökməyi halal saydılar. Əli radıyallahu ənh'də onlarla döyüşüb köklərini qırxmağa məcbur qaldı və onlardan yalnız bir azlıq xilas oldu. Sonra tarixdə bilindiyi kimi Əli radıyallahu ənh'i xaincə öldürdülər. Onlar İslamda pis bir cığır açdılar. Nəbi sallallahu əleyhi və selləm'in bir çox çəkindirici hədislərinə baxmayaraq Müsəlman'ların idarəçilərinə qarşı qiyamı zamanlar boyu din əldə etdilər. Bu hədislərdən biri: "Xaricilər cəhənnəmin itləridir" hədisidir. (Mişkatu'l-Mesabih, (3554) ər-Ravdu'n-Nadir (906, 908)

Onlar idarəçilərdə aşkar küfr görməmələrinə baxmayaraq belə olmuşdur. Onlar ancaq küfrün altında olan zülm, fücur və günahlar görmüşlər.

Bu gün - tarix təkrarlama edir sözündə olduğu kimi - Müsəlman gənclər arasında dində çox az fiqh sahibi olan, idarəçilərin Allahın endirdiklərindən çox azıyla hökm etdiklərini görən, elm, fiqh və hikmət əhli ilə müşavirə etmədən idarəçilərə qarşı qiyamı uyğun hesab edən kəslər törədi. Hətta öndərləri Misirdə, Suriyada və Cəzairdə kor fitnələrə, qanlar tökməyə qışqırdır! Bundan əvvəl də Məkkə Hərəmində bir fitnə olmuş, beləcə xaricilər xaricində sələfdən və xələfdən Müsəlmanların üzərində ittifaq etdikləri bu səhih hadisə müxalif çıxmışlar idi.

Bu gənclərdə qalib gələn zənn, onların Allahın vəchini diləyən səmimi kəslər olmaları olduğundan, vəziyyət hiyləçi bir hala gəlmişdir. Mən səhvlərini etiraf etdirmək üçün onlara bir nəsihətdə və xatırlatmada tapılmaq istəyirəm. Ümid edilər ki doğru yolu taparlar.

Deyirəm ki: Bilindiyi üzrə Müsəlmanlar, İslamın rüknlərində dahi güclərinin çatdığı hökmlərdən məsuldurlar. Allah Təala belə buyurmuşdur: "Beyti həcc etmək, yoluna güc çatdıra bilənlər üçün Allahın insanlar üzərində bir haqqıdır." (3 Ali-İmran 97) Bu məsələ detala girməyə gərək qalmayacaq qədər açıqdır.

Burada detallandırılması lazım olan tək iki həqiqətin xatırladılmasıdır:

Birincisi: Hansı növüylə olursa olsun Allahın düşmənləriylə döyüşmək, Allahın hökmlərinə boyun əyib tabe olmaq surətiylə nəfs tərbiyəsini tələb edir. Necə ki Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurmuşdur: "Mücahid; Allaha taət üçün nəfsiylə cihad edəndir." (əs-Səhihə 549)

İkincisi: Bu (döyüş), Allahın düşmənlərini cəzalandıracaq olan maddi hazırlıq və döyüş silahlarını da tələb edir. Çünki Allah bunu möminlərin əmrinə əmr edərək belə buyurmuşdur: "Düşmənlərə qarşı bacardığınız qədər qüvvə və döyüş atları hazırlayın ki, bununla Allahın düşmənini, öz düşməninizi və onlardan başqa sizin bilmədiyiniz, lakin Allahın bildiyi kimsələri qorxudasınız...." (Ənfal 60) Güc çatdığı halda bunun pozulması ancaq münafiqlərin xüsusiyyətidir. Buna görə aləmlərin rəbbi onlar haqqında belə buyurmuşdur: "Əgər onlar döyüşə çıxmaq istəsəydilər, mütləq ona hazırlıq görərdilər.." (Tövbə 46)

Mən qətiliklə inanıram ki bu maddi hazırlıq möminlərdən bir birliyin idarəçilərinin məlumatı olmadan edə biləcəkləri bir şey deyil. Necə ki bu bilinən bir xüsusdur. Buna görə, Allahın düşmənləriylə döyüşəcək bir birliyin vaxtı gəlməmişdir. Vəziyyət Məkkə dövrü kimidir. Buna görə Müsəlmanlar, ancaq Mədinə dövründə cihad/kıtal ilə əmr olunmuşlar idi. Bu xüsus, bu rəbbani nassın gərəyidir: "Allah hər kəsi yalnız onun qüvvəsi çatdığı qədər mükəlləf edər." (Bəqərə 286)

Buna görə mən cihad üçün hamasetli və qulların rəbbi üçün həqiqətən səmimi olan gənclərə bunu nəsihət edirəm: İçdəki islaha yönəlsinlər, imkanları olmayan xaricdəkini əhəmiyyət verməyi təxirə salsınlar. Təmizlik və Tərbiyə adını verdiyim bu iş, tapşırıqlar etməyi və uzun bir zamanı tələb edir. Bunu yerinə yetirəcək olanlar ancaq alimlərdən, seçmələrdən və təqva sahibi pedaqoqlardan bir birlikdir. Xüsusilə idarəçilərə qarşı qışqırdan camaatlar arasında bu zamanda onlar nə qədər də azdırlar!

Bəziləri bu təmizlik əməliyyatının zəruri olduğuna qarşı çıxa bilər. Necə ki bəzi İslami qruplar belə davranırlar. Bəziləri bunun dövrünün bağlandığını iddia edə bilər və siyasi işlərə və ya cihada sapa bilər, təzfiyə və tərbiyə işini əhəmiyyət verməkdən üz çevirə bilərlər. Hamısı da bu şəkildə yanılarlar. Təmizlik vəzifəsini laqeyd yanaşmaları səbəbiylə nə qədər məsələlərdə dinə müxalifətlər etdilər, təqlidə və telfike (məzhəblərin sənədlərini seçməyə) yönəldilər. Allahın haram etdiyi nə qədər hökmləri halal saydılar! İşdə bir nümunə: Özlərindən aşkar küfr sadır olmasa da idarəçilərə qarşı qiyam qaldırmaq!

Son olaraq deyirəm ki: Bizlər, məsələn Ramazan orucunun fərz olduğunu inkar edən, qurban bayramında qurban kəsməyə qarşı çıxan vs. kəslər kimi dində bilinməsi zəruri olan şeyləri inkar edən bəzi idarəçilərin, özlərinə qarşı qiyamı layiq olduqlarını inkar etmirik. Hədisin ifadə etdiyi kimi belə kəslərlə döyüşülməsi lazımdır. Lakin daha əvvəl ifadə edildiyi kimi, bunun üçün güc çatdırma şərti vardır.

Lakin müqəddəs torpaqları işğal edən, Müsəlmanların qanlarını tökən Yəhudilərə qarşı cihad etmək, burada açıqlanmasına imkan olmayan bir çox baxımdan bu şəkildəki idarəçilərə qarşı döyüşməkdən daha prioritetlidir. Ən əhəmiyyətlisi bu idarəçilərin ordusu və ya heç olmasa onların əksəriyyəti, bu idarəçilərdən razı olmayan Müsəlman qardaşlarımızdan meydana gəlməkdədir. Bu hamasetli gənclər Müsəlmanların idarəçiləriylə döyüşmək yerinə niyə Yəhudilərə qarşı döyüşmürlər?!

Zənn edərəm bunun cavabı, az əvvəl açıqlandığı kimi: "Güc çatdıra bilmirik" mənasında olacaq. Buradakı cavab da eyni cavabdır. Nəhayət bunu dəstəkləməkdədir. Onların imkan olmamasına baxmayaraq etdikləri qiyamlar, təəssüf ki, qanların tökülməsindən başqa nəticə verməmişdir. Cəzairdəki nümunə önümüzdə dayanmağa davam edir. İbrət götürüb düşünən varmı?

əl-Elbani, əs-Səhihə (7/2/1237-1243)