Üslub Ya da Üslubsuzluğa Kim Qərar Verir?‏

Üslub Ya da Üslubsuzluğa Kim Qərar Verir?‏

Bid'ət əhlinə qarşı lazım olan sərtliyi göstərə bilmədiyim və onları kifayət qədər alçalda bilmədiyim üçün rəbbimdən üzr istədiyim və acizliyimdən şikayət etdiyim bu günlərdə mənə "üslubsuzluq" tənqidi edən kəslərin yalnız ürəklərində xəstəlik olan kəslər yaxud bid'ət əhliylə dirsək təmasında olan, batil əhlinə meyl edən, haqq əhlinə isə buğz edən kəslərdən olduğuna şahid olur və "səmimi nəsihət vermə" iddiasında olan kəslərin üzlərini bir-bir mənə ifşa etdiyi üçün Allaha həmd edirəm. Ağızlarından çıxan bu qədər, içlərində gizlədiklərinin isə daha böyük olduğunu Allah Azze və Celle bildirməkdədir.

Çünki haqq dəvət qarşısında bu dəvətin özlərinə ağır gəldiyi kəslər, bu dəvətin ağırlığının altından sıyrıla bilmək üçün nələr deməmişlər ki? Həm də kimlərə deməmişlər ki?

Mövzu bəhs dillər Allah Azze və Celleyə dahi uzanmış və ağcaqanadın misal verilməsini üslubsuz tapmışlar "Allah bununla nə demək istədi?" demişlər.

Bəzi peyğəmbərlərin gətirdikləri dəvət qarşısında dərhal dəvətçiyə yönələrək: "O da bizim kimi yeyib içir, bizə mələk endirilməli deyil idimi?" demişlər.

Kimi peyğəmbərlərə və ona tabe olanlara "həddindən artıq təmiz qalmaq istəyənlər" ittihamını(!) etmişlər.

Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'i üslubsuz tapmışlar "İlahları tək ilahmı etdi?" demişlər, "İlahlarımıza söyür" iddiasında olmuşlar. İnsanların şirk'dən yeni xilas olub Müsəlman olduqları bir zamanda Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'in isra və mirac hadisəsindən bəhs etməsini yersiz tapmışlar, Əbu Bəkir radıyallahu ənh kimi Sıddıklar xaric, bir çox kimsə dindən dönmüşlər. Dönməsi lazım olanlar dindən dönmüşlər!

Amma Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'in yanında əsrimizdəki kimi səmimi(!) nəsihətçilər olmadığındandırmı nədir, özlərini dəvət etməklə mükəlləf olduğu müşriklərin hirsini cazibədar işləri onların inadına etmiş, qənimət olaraq ələ keçərilən müşrik liderinin dəvəsini qurbanlıq olaraq işarələyərək müşriklərin hirslənmələrini arzu etmiş, kimsə ona "səmimi (!) nəsihətlərdə" bulunaraq mane olmamışdır! Hərhalda beləsinə səmimi(!) nəsihətçilərlə sınanılmam, Allahın nəbisinə lütf etmədiyi şeyi lütf etməsi deyil! Xeyr! Bizlər o peyğəmbərlər kimi tərtəmiz deyilik! Bu səbəbdən batil əhlinin rəsullarda qüsur tapa bilməyincə "qüsur"u ya da "üslubu" yenidən təyin etmələrinə ehtiyac yoxdur. Biz də qüsur çox taparlar, çox araşdırmaya ehtiyac yox! Yaxud bəzilərinin etdiyi kimi, Allah özlərindən mənim qüsurlarımı gizlədiyi üçün, böhtanlar saxtalarına da əslində ehtiyac yoxdur. Elə görünür ki, belə səmimi nəsihətçiləri(!) mən, qüsurlarımdan ötəri layiq olmaqdayam.

"Şahidlik edərik ki sən Allahın rəsulusan" deyib də içlərində daha böyüyünü gizlədikləri: "Əziz olan zəlil olanı Mədinədən çıxaracaq" sözünü də qusanlar adəmoğullarının əfəndisinə müsəllət edilmişkən, bizim kimi qüsurlarla dolu insanların heç bir əziyyətə uğramamağı istəməsi yaxud səhvsizlik iddia etməmiz rəva deyil. Lakin şəxsimi incidənlərə haqqımı halal etsəm də, dinimi incidənlərə haqqımı halal etməyə haqqım yoxdur. Üslubsuzluq deyərək dil uzadılan mən deyiləm! Əsl dil uzadılan mövzu Rəsula tabe olan sələfin menhecidir! Bu ümmətin sələfinə açıqca dil uzatmağa cəsarət edə bilməyənlər, mənim kimi bir zəif halqaya yüklənərək bütün günahdan və Allahın hesabından xilas olacaqlarını zənn edirlər! İşdə ürək xəstəliyi budur!

Bu ürək xəstəliyi səbəbiylədir ki, haqq dəvətə qarşı kor və kar kəsilmişlər. Allaha və rəsuluna olan xəyanətlərindən ötəri ürəkləri möhürlənilmiş, anlamaz olmuşlar! Özləri kimi anlamaqdan məhrum qılınanlara meyl etdikləri üçün bid'ət əhlinə "mərhəmətsizlik edildiyi" sözündən ibarət ağacın və daşların arxasına gizlənmişlər. Biz iman edirik ki, daşlar və ağaclar dilə gələcək, arxasındakıları ifşa edəcək.  Eynilə bu virtual ağac və daşların arxasındakıları dilə gətirdikləri kimi!

Cehmilerin tasallutuna İmam Əhmədi təslim edərək qaçan zehniyyət bu xəstəlikli ürəklərdən sadır olmuşdu.

İmam Əhmədin oğulu Abdullah rahimehumallah'ın əs-Sunne adlı əqidə və menhece dair əsərində, Əbu Hənifəni rədd etməyi əqidə əsaslarından saymasını üslubsuz taparaq, əlaqədar qisimi son illərdə bu kitabın nəşrindən çıxaran zehniyyət də eynidir.

İmam Davudu və Mücəddid imam İbn Həzmi üslubsuz taparaq onun gətirdiyi haqqa qulaq tıxayan zehniyyət də eynidir.

Şeyhulislam İbn Teymiyye'nin "elmi ağılından çox olduğunu" söyləyərək gölgelemeye çalışan, O'nu və şagirdi İbnu'l-Qəyyim'i həddindən artıq və sərt bulan, buna görə onları həbslərə tıxan zehniyyət də eynidir.

Bir çox batillərini dəstəkləyən İmam Suyuti'ni haqqı söyləməyə başlayınca tartaklayan və sürgün etdirən zehniyyət də eynidir.

"Beşinci məzhəb ətməyə qalxdı" iddiasıyla Şeyhulislam Məhəmməd b. Abdilvehhabı "Vahhabilik çıxarmaq" günahlandırmasıyla ittiham edən zehniyyət də eynidir. "Bizə vahhabi deyəcəklər" qorxusuyla Şeyhulislamın bilinən adını gizləyərək nəşrədən, beləcə bir növ tedlis edən zehniyyət də eyni zehniyyətin qardaşıdır.

Mücəddid alim Şeyx Mukbil b. Hadi rahimehullah həyatda ikən kitabının adını "Hürən it kardaviye rəddiyə"  olaraq qoymasını, Əbu Hənifə'yə rəddiyə yazmasını üslubsuz bulanların bunu dilləndirməyə cəsarət edə bilməyib də vəfatından sonra hürmə xoruna yoldaşlıq etmələri, Allahın sözünü Yeməni torpaqlarında ucaldaraq şirkin belini qıran bu imamı fitnə çıxarmaqla günahlandırmaları eyni zehniyyətin əsəridir.

Şeyx Elbanini həyatında ikən fitnə çıxarmaqla günahlandıran, suud kralının şəkilini indirttiği üçün sınırdışı edən, həyatı özünə zəhər edənlərin, Allah özünün şanını ucaltdığı üçün şeyxin vəfatından sonra onu tərifləmək məcburiyyətində qalmaları və bu səmimiyyətlərini(!) də boy boy şəkillərini nəşr edərək göstərmələri, eyni zehniyyətin əsəridir! Adını təriflə, dəvətinə isə xəyanət et, necə olsa kimsə anlamaz!

Bid'ət əhlinə qarşı tavizsiz mübarizəyə davam edən Şeyx Rebi'ni üslubsuz bulan heva əhli də eyni zehniyyətdəndir.

Hərəkətlərində özlərinə bənzədikləri müşriklərə meyl edərək "Tebbet surəsini çox oxumayın, o surədə peyğəmbərin əmisi pislənir, peyğəmbərə əziyyət vermiş olarsınız" deyəcək qədər ahmaklaşan təsəvvüf fanatiki zehniyyət də eynidir.

Fatihə surəsindəki qəzəbə uğrayanların Yəhudilər olduğunu, havalananların isə xristianlar olduğunu söyləyən Rəsul sallallahu əleyhi və selləm'in sözünü tasdiklemeyi, sırf kitab əhli dostlarını incidəcəyi üçün qadağan edən və bunu cinayət ünsürü elan edən zehniyyət də eynidir.

Bu zehniyyətə görə bir ay boyunca Maune faciəsinə səbəb olanlara namazlarda adla lənət və qarğış oxumaq üslubsuz gəlməz idimi?

Bu zehniyyətə görə dində həddindən artıq gedən xaricilərə "cəhənnəm itləri" demək üslubsuz gəlməz idimi?

Bu zehniyyətə görə bid'ət əhlinə salam verməyi, xəstələndiklərində ziyarətlərinə getməyi, öldüklərində cənazələrinə qatılmağı qadağan edən, qədərilərin bu ümmətin Atəşpərəstləri olduqlarını söyləyən hədislər üslubsuz gəlməz idimi?

Müşriklərin irəli gələnlərini adla hicvetmek üzrə məsciddə şairlərə minbər qurulmasını üslubsuz görməzlər idimi?

Yəhudi və Xristianları alçaltmaq üçün yolun dar yerinə sıxışdırmaq və salama onların başlamasına məcbur etmək üslubsuz görülməz idimi?

Dəvətin həmsöhbətləri olan kitab əhli və kitabsız müşriklərə müxalif çıxmağı və onlara heç bir şəkildə bənzəməməyi əmr etmək üslubsuzluq olaraq görülməz idimi?

Qoyun postuna bürünmüş qurdlar olan Abdulqadir Gürsever, Əbu Səid kimi kəslərin, Fəthullah Gülən kimi bir pozğunluq öndərinə rəddiyə verməmi "çox üslubsuz, bu onların ilahlarına söyməkdir" deyə xarakterizə etmələrini yadırğadımmı sanırsınız?

Türk olduqları halda daha Türkcə ədəbiyyat qaydalarına görə yazılmış bir yazını anlamaqdan aciz kəslərin, başqasına aid bir söz olduğunu ifadə etmək üçün dırnaq içərisində verilən və şərt ədatıyla verilmiş bir cümləni "müəllimə dəyyus dedi" deyərək əlan ədən, "dəyyus, pezevenk deməkdir" deyərək Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'in hədisinə müxalif çıxan, beləcə öz saxtakarlıqlarını, yalançılıqlarını və dəyyusluqlarına müəllimlərini də ortaq etməyə çalışan, yenə sünnə'yə müxalif bir dərs nizamının Xristian keşişlərinin dərs nizamına bənzədiyinin xəbərdarlıq edilməsi üzərinə "müəllimə keşiş" dedi qışqırıqları edən zehniyyət də eyni zehniyyətdir. Elə deməsəm də belə aydın olurmuş! Bu da mənim günahımmış!

Elə ya, "insanlara anlayacaqları şəkildə xitab etmək" də lazım! Yaxşı, anlayanlar yaxud sizin kimi əyri anlamayanlar fövqəlbəşər kəslər idimi? Anlamamaqda israr edənlər və səhv anlamağa özlərini məcbur edənlər hansı sinifdən varlıqlar? Bəli, Allah bizləri insanlar olaraq yaratmışdır. Lakin münafiqlərə: "İnsanların (yəni səhabələrin) iman etdiyi kimi siz də iman edin deyildiyində, "səfehlərin, xəyrini zərərini düşünə bilməyən kəslərin iman etdikləri kimimi iman edək?" demişlər idi.

Anlamadıqlarını yaxud aydın olmaz danışdığımı, üslubsuz davrandığımı iddia edənlər dönsünlər, bu məsələləri hevalarıyla deyil, sələfin menheciyle dartsınlar və nəfslərini "anlayışdan niyə məhrum edildik" deyə sorğulasınlar. Çünki mən yazdıqlarımı öz özümə sorğulayır, müasirlərimin hevalarına deyil, sələfin menhecine ifadə edirəm.

İşdə bir nümunə: Müasirlərimizin üslubsuz tapacağı rəftarı Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm beləcə əmr etməkdədir:

İbn Məsud radıyallahu ənhdən: Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurdu: "Allaha üsyan bayrağı açanlara ürəkdən qızmaqla Allaha yaxınlaşmağa çalışın. Onları asıq üzlə qarşılayın. Onlara qızmaqla Allahın razılığını axtarın. Onlardan uzaqlaşmaqla Allaha yaxınlaşın. "[1]

İbn Ömər radıyallahu ənhimədən: Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurdu: "Bidət sahibini rədd və inkar edən kimsənin ürəyini Allah təhlükəsizlik və imanla doldurar. Bidət sahibini alçaldan kimsəni Allah böyük qorxu günündə etibarda edər. Bidət sahibinə yumşaq davranıb ona ikramda olan və gülər üz göstərən kimsə Allahın Məhəmməd (sallallahu əleyhi və sellem)ə endirdiyini yüngülə almış olar. "[2]

Əbu Nuaymın rəvayətində bu şəkildədir: "Özünə Allah üçün buğz edərək bidət sahibindən üzünü çevirən kimsənin ürəyini Allah təhlükəsizlik və iman ilə doldurar. Kim bir bidət sahibindən çəkindirsə Allah onu qiyamət günündə böyük qorxudan əmin edər. Bidət sahibinə salam verən və onu gülər üzlə qarşılayıb, gülər üzlə ona yönələn kimsə, Allahın Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləmə endirdiyini yüngülə almışdır. "[3]

Digər rəvayətində ləfzi bu şəkildədir: "Kim özünə buğz edərək bidət sahibindən üzünü çevirsə Allah onun ürəyini təhlükəsizlik və imanla doldurar. Kim bidət sahibini rədd etsə Allah onu böyük qorxu günündə əmin edər. Kim bir bidət sahibinə qarşı kömək etsə Allah onun cənnətdə yüz dərəcə yüksəldər. Kim bir bidət sahibinə salam versə və ya onu gülərüzlə qarşılayar ya da onu sevindirəcək şəkildə yönəlsə Allah Azze və Cellenin Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləmə endirdiyini yüngülə almışdır. "[4]

İbn Asakir'in rəvayətində belədir: Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm buyurdu ki: "Kim bir bidət sahibini qorxutsa Allah onun ürəyini bərəkət və iman ilə doldurar. Kim bir bidət sahibini rədd etsə Allah onu böyük qorxudan əmin edər. Kim bir bidət sahibini alçaltsa Allah onun cənnətdə bir dərəcəsini yüksəldər. Kim onunla qarşılaşdığında yumşaq davranar və gülər üz göstərsə Allahın Məhəmmədə endirdiyini yüngülə almışdır. "[5]

[1] Hasen ligayrihi. İbn Şahin ət-Tergib (482) Deylemi (2320) İbn Həcər, Garaibu'l-Multekita (əl yazma nömrə: 1234)

[2] Hasen. Kudai Musnedu Şihab (537) İsnadında Əbu Həzm Abdulgaffar b. əl-Hasen haqqında Əbu Xəttim: "qorxu yox" demişdir.

[3] Hasen. Əbu Nuaym Hilye (8/199) Hatib Tarix (10/263)

[4] Hasen. Herevi Zemmu'l-Kelam (949) Hatib, Muvəzzəhu Evhəm (288) Hədisi Ebi'l-Fadl əz-Zuhri (nömrə: 147) İbn Ebi'l-Muberred, Cem'u Cuyuşi'd-Desakir Alə İbn Asakir (nömrə: 46) Deylemi (5779)

[5] Hasen. İbn Asakir (54/199); …Məhəmməd b. Mənsur - Əbdüləziz b. Məhəmməd əd-Deraverdi - Nafi - İbn Ömər radıyallahu ənhimə isnadıyla rəvayət etmişdir.